تأثیر شن بازی درمانی بر رشد شناخت اجتماعی کودکان آموزش پذیر دچار عقب ماندگی ذهنی
نویسندگان
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شن بازی درمانی بر رشد شناخت اجتماعی کودکان دچار عقب ماندگی ذهنی آموزش پذیر اجرا شد. روش: پژوهش آزمایشی حاضر از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. برای اندازه گیری متغیر وابسته، یعنی شناخت اجتماعی، از آزمون شناختی تشخیصی کی (kcdt) در هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نمونه به صورت تصادفی انتخاب شد که دربرگیرنده 16 نفر در گروه آزمایش (8 دختر و 8 پسر) و 16 نفر در گروه کنترل (8 دختر و 8 پسر) بود. سپس روش شن بازی درمانی به مدت 12 جلسه روی گروه آزمایش اجرا و در پایان پس آزمون از هر دو گروه آزمایش و کنترل گرفته شد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره شناخت اجتماعی در گروه آزمایش 07/1 و در گروه کنترل 06/0 افزایش داشت. میان میانگین نمره پس آزمون آزمودنی های گروه های آزمایش و کنترل در آزمون شناخت اجتماعی تفاوت وجود داشت (001/0p<). نتیجه گیری: شن بازی درمانی می تواند شناخت اجتماعی کودکان آموزش پذیر دچار عقب ماندگی ذهنی را افزایش دهد.
منابع مشابه
تأثیر شن‌بازی‌درمانی بر رشد شناخت اجتماعی کودکان آموزش‌پذیر دچار عقب‌ماندگی ذهنی
Objectives : The present research was conducted to study the effect of sandplay therapy on social cognition development of educable mentally retarded children. Method: The present study was a pretest-posttest with control group. To measure the dependent variable social cognition, Kay Cognitive Diagnostic Test (KCDT) was used in both pretest and posttest sections. The sample was selected rando...
متن کاملتأثیر آموزش بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بر اساس تئوری سازگاری روی
سابقه و هدف: فرزندانی که از نظر ذهنی ناتوان هستند، فشارهای روانی خاصی را بر کل خانواده و به ویژه مادران تحمیل می کنند. جهت ایجاد سازگاری باید از شیوه های مقابله ای استفاده شود. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر آموزش بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بر اساس تئوری سازگاری روی انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه ی نیمه تجربی حاضر بر روی 40 نفر از مادران کودکان عقب مانده ذهنی آم...
متن کاملاثر بخشی روش مداخله ای شن بازی درمانی بر رشد شناختی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر شهر اصفهان
هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی روش مداخله ای شن بازی درمانی بر رشد شناختی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر به روش پژوهش آزمایشی می باشد. نمونه های این پژوهش شامل 32 دانش آموز با ناتوانی ذهنی آموزش پذیر بود که ابتدا از میان شش ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان یک ناحیه به طور تصادفی و از میان این ناحیه دو مدرسه به طور تصادفی انتخاب شد. بدین ترتیب تعداد 32 نفر نمونه به طور تصادفی از میان دانش آموزان ا...
15 صفحه اولتعاملهای اجتماعی و رفتار تکراری کودکان درخودمانده و عقب مانده ذهنی آموزش پذیر
هدف این پژوهش بررسی تشخیص افتراقی الگوهای رفتار تکـراری قالبی و اجتماعی در کودکان با نیازهای ویژه بود. با استفاده از مصاحبه تجدیدنظرشده تشخیـصی درخودماندگی (لرد و دیگران، 1994) در دو گروه درخودمانده (5 دختر و 11 پسر) و عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر (5 دختر و 11 پسر) در دامنه سنی 8 ـ6 سـال از مدارس استـثنایی انتخاب شدند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان دادند که میانگیـن نمره تخریب کیفی تعامل اجت...
متن کاملارزیابی اثربخشی بازی های رایانه ای بر میزان توجه مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی
هدف این تحقیق، ارزیابی اثربخشی بازی‌های رایانه‌ای بر میزان توجه افراد عقب‌مانده‌ی ذهنی بود. روش‌کار: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی کنترل شده بود که در سال 84-1383 انجام شد. دو مرکز از مراکز نگهداری افراد عقب‌مانده‌ی ذهنی در شهر تهران که حاضر به همکاری بودند، انتخاب شدند. یکی از مراکز به تصادف به عنوان گروه آزمون و مرکز دیگر به عنوان گروه شاهد و در هر مرکز تعداد 30 نفر به تصادف انتخاب شدند....
متن کاملتأثیر شن بازی درمانی بر کاهش اضطراب دانش آموزان عقب مانده ذهنی
هدف پژوهش حاضربررسی تاثیر شن بازی درمانی بر کاهش اضطراب کودکان عقب مانده ذهنی دختر 6 تا12ساله مبتلا به اختلال اضطرابی است.جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان کم توان ذهنی دختر کلاسهای پیش دبستانی تاپنجم ابتدایی شهر سمنان که درسال تحصیلی90-89 مشغول به تحصیل می باشند.روش نمونه گیری از نوع دردسترس می باشدبدین صورت که ازبین دانش آموزان دخترمبتلابه اختلال اضطرابی12کودک که دارای بالاترین ...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایرانجلد ۲۰، شماره ۳، صفحات ۲۲۴-۲۳۲
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023